10/11 tot 16/11: Time goes by too fast
Door: Debby
Blijf op de hoogte en volg Debby
17 November 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
De week is weer voorbij gevlogen en toch is er niet uitermate veel gebeurt.
Op het werk is het zoals altijd redelijk druk, heb altijd wel wat te doen. Daar ben ik ook erg blij om.
Ben een dag met Nicolette gaan lunchen in de stad, was ook erg gezellig al was het toch maar voor kort. Op woensdag kreeg ik te horen dat ik op donderdag iemand moest trainen voor receivable, o help!. De training ging echter goed en ze pakte het snel op. Daar was ik erg blij mee, omdat ik al een poos heel weinig met receivable heb gedaan. Op vrijdag was de pie in the face actie voor een goed doel. Headoffice had vrijwilligers die een taart in het gezicht konden krijgen. Uiteindelijk waren er twee mannelijke collega’s die de meeste stemmen hadden gekregen om een taart in het gezicht te krijgen. Jammer genoeg kwam ik vrijdagmorgen op kantoor en deed niets het. Het systeem lag plat en internet lag eruit.
Dit gaf mij mooi de gelegenheid om het laatste stukje van mijn verslag af te maken. We zouden weggaan van kantoor om 13:15, maar omdat de payroll en de payable run echt gedaan moesten worden, gingen we dat niet redden. Het systeem kwam namelijk pas om half 1 weer op gang.
Uiteindelijk gingen we dan ook om half 4 het kantoor uit.
Ik ben die middag/avond bij Diane geweest, we hebben lekkere chocolat chip cookies gebakken en daarna zijn we klein stukje met de hond gaan lopen. Toen was het etenstijd en hebben we lekker bij de TV gezeten omdat Het Blok Nieuw Zeeland, de laatste aflevering erop was en Diane dat echt graag wou zien. Toen ik eenmaal thuis was, ging ik snel mijn bed in.
Zaterdagochtend was ik vroeg weer op pad, ookal waren mijn huisgenoten tussen 3 en 4 uur midden in de nacht erg luidruchtig en hielden ze er totaal geen rekening mee dat ik ook nog probeerde te slapen. Uiteraard was ik dat hele uur wakker. Zaterdag lekker boodschappen gedaan en in souveniershops rondgelopen en rondgekeken.
Zondag was ik ook weer vroeg wakker, ook al was dat niet echt nodig. Lekker in mijn bed een boek liggen lezen tot ik me klaar moest gaan maken voor vertrek richting Rangitoto. Het weer was heerlijk en dus een perfecte dag voor een goede hike (ja, die hike viel toch best wel zwaar). Samen met Ellen, Nicolette, Magali en Alisha gingen we richting Ferry om 11.30
Eenmaal vertrokken met de ferry, konden we heerlijk genieten van het lekkere zonnetje en het briesje wind. Om kwart voor 1 kwamen we ongeveer aan op Rangitoto. De hike ging beginnen.
Het begin was niet zo moeilijk, dat was redelijk vlak en was dus goed te doen. Ook van hier uit was het uitzicht al erg mooi. Na ongeveer een kleine 20 minuten werd het al iets zwaarder, de jassen waren inmiddels al uit en de zon maakte het er niet makkelijker op omdat het toch best wel warm werd. Veel drinken en af en toe stoppen, maar de klim viel me erg zwaar. Het is me gelukt en ben geheel op de top gekomen, maar ik was echt helemaal kapot. Maar toen ik daar eenmaal op de top stond, was het het helemaal waard. Het uitzicht was onbeschrijvelijk, zo mooi!
De terugweg was een stuk eenvoudiger zou je denken, daar zit wel wat in, maar het was ook erg opletten. Het uitglijdingsgevaar was namelijk best wel groot. Na 15 minuten liepen kwamen we terug op een kleine open plek en besloten we de lava caves ook te bekijken. Dit was echter 15 minuten de andere kant op. 2 van ons bleven op de open plek, omdat ze niet weer omhoog wouden. Dit was erg begrijpelijk, want de heenweg was best wel zwaar. Ik dacht, ik ben er nu toch, dus waarom ook niet. Dus met zijn 3e liepen we de andere richting uit. Dit pad was niet echt steil en best goed te doen. Er waren alleen veel stenen en boomstronken waar je over heen kon struikelen. De lava caves op zich waren niet zo heel erg bijzonder, maar de wandeling erheen was best wel leuk.
We kwamen terug op de open plaats en liepen meteen verder met zijn 5e. De weg naar beneden ben ik meerdere keren bijna onderuit gegaan. Maar ik genoot van het weer en de wandeling.
Ik ben uiteindelijk alleen op mijn schouders verbrand en mijn gezicht heeft nog meer kleur gekregen.
Het was al met al weer een geslaagde week. Op naar de volgende.
Dit was het weer voor deze week en tot de volgende blog maar weer.
Op het werk is het zoals altijd redelijk druk, heb altijd wel wat te doen. Daar ben ik ook erg blij om.
Ben een dag met Nicolette gaan lunchen in de stad, was ook erg gezellig al was het toch maar voor kort. Op woensdag kreeg ik te horen dat ik op donderdag iemand moest trainen voor receivable, o help!. De training ging echter goed en ze pakte het snel op. Daar was ik erg blij mee, omdat ik al een poos heel weinig met receivable heb gedaan. Op vrijdag was de pie in the face actie voor een goed doel. Headoffice had vrijwilligers die een taart in het gezicht konden krijgen. Uiteindelijk waren er twee mannelijke collega’s die de meeste stemmen hadden gekregen om een taart in het gezicht te krijgen. Jammer genoeg kwam ik vrijdagmorgen op kantoor en deed niets het. Het systeem lag plat en internet lag eruit.
Dit gaf mij mooi de gelegenheid om het laatste stukje van mijn verslag af te maken. We zouden weggaan van kantoor om 13:15, maar omdat de payroll en de payable run echt gedaan moesten worden, gingen we dat niet redden. Het systeem kwam namelijk pas om half 1 weer op gang.
Uiteindelijk gingen we dan ook om half 4 het kantoor uit.
Ik ben die middag/avond bij Diane geweest, we hebben lekkere chocolat chip cookies gebakken en daarna zijn we klein stukje met de hond gaan lopen. Toen was het etenstijd en hebben we lekker bij de TV gezeten omdat Het Blok Nieuw Zeeland, de laatste aflevering erop was en Diane dat echt graag wou zien. Toen ik eenmaal thuis was, ging ik snel mijn bed in.
Zaterdagochtend was ik vroeg weer op pad, ookal waren mijn huisgenoten tussen 3 en 4 uur midden in de nacht erg luidruchtig en hielden ze er totaal geen rekening mee dat ik ook nog probeerde te slapen. Uiteraard was ik dat hele uur wakker. Zaterdag lekker boodschappen gedaan en in souveniershops rondgelopen en rondgekeken.
Zondag was ik ook weer vroeg wakker, ook al was dat niet echt nodig. Lekker in mijn bed een boek liggen lezen tot ik me klaar moest gaan maken voor vertrek richting Rangitoto. Het weer was heerlijk en dus een perfecte dag voor een goede hike (ja, die hike viel toch best wel zwaar). Samen met Ellen, Nicolette, Magali en Alisha gingen we richting Ferry om 11.30
Eenmaal vertrokken met de ferry, konden we heerlijk genieten van het lekkere zonnetje en het briesje wind. Om kwart voor 1 kwamen we ongeveer aan op Rangitoto. De hike ging beginnen.
Het begin was niet zo moeilijk, dat was redelijk vlak en was dus goed te doen. Ook van hier uit was het uitzicht al erg mooi. Na ongeveer een kleine 20 minuten werd het al iets zwaarder, de jassen waren inmiddels al uit en de zon maakte het er niet makkelijker op omdat het toch best wel warm werd. Veel drinken en af en toe stoppen, maar de klim viel me erg zwaar. Het is me gelukt en ben geheel op de top gekomen, maar ik was echt helemaal kapot. Maar toen ik daar eenmaal op de top stond, was het het helemaal waard. Het uitzicht was onbeschrijvelijk, zo mooi!
De terugweg was een stuk eenvoudiger zou je denken, daar zit wel wat in, maar het was ook erg opletten. Het uitglijdingsgevaar was namelijk best wel groot. Na 15 minuten liepen kwamen we terug op een kleine open plek en besloten we de lava caves ook te bekijken. Dit was echter 15 minuten de andere kant op. 2 van ons bleven op de open plek, omdat ze niet weer omhoog wouden. Dit was erg begrijpelijk, want de heenweg was best wel zwaar. Ik dacht, ik ben er nu toch, dus waarom ook niet. Dus met zijn 3e liepen we de andere richting uit. Dit pad was niet echt steil en best goed te doen. Er waren alleen veel stenen en boomstronken waar je over heen kon struikelen. De lava caves op zich waren niet zo heel erg bijzonder, maar de wandeling erheen was best wel leuk.
We kwamen terug op de open plaats en liepen meteen verder met zijn 5e. De weg naar beneden ben ik meerdere keren bijna onderuit gegaan. Maar ik genoot van het weer en de wandeling.
Ik ben uiteindelijk alleen op mijn schouders verbrand en mijn gezicht heeft nog meer kleur gekregen.
Het was al met al weer een geslaagde week. Op naar de volgende.
Dit was het weer voor deze week en tot de volgende blog maar weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
